Zerwanie /Der Abriss

Pewnie jak większość drutomaniaczek dziergam gdzie się da- w poczekalni u dentysty, na placu zabaw, na ławeczce w parku, na dyżurze- jak pacjentów nie ma, czekając na dzieci przed salą gimnastyczna no i oczywiście w autobusie i pociągu w drodze do i z  pracy. 

Dzisiaj w drodze z pracy jak zwykle machałam drutami i jak zwykle w ostatnim momencie zorientowałam się , że to już czas wysiadać. W pośpiechu wrzuciłam robótkę do torebki, wyskoczyłam z autobusu, drzwi się za mna zatrzasnęły, autobus ruszył. Po krótkiej chwili poczułam lekkie szarpnięcie, odwracam się, i widzę, że autobus jest połączony ze mna mniej więcej pięciometrową, różowo-szarą pępowiną. W pierwszej milisekundzie pomyślałam z przerażeniem, ze mój udzierg oddala sie wraz z autobusem i rzuciłam się w pogoń, ale szybki rzut okiem na torebkę pozwolił mi odetchnąć- moje wpociny były bezpieczne- w autobusie został tylko kłębek- na szczeście już tylko niewielka resztka, wiec bez żalu zerwałam to łącze. 

Tak się zastanawiam, jak to wygladalo z boku ..... 

Wahrscheinlich wie die meisten Strickomanen, stricke ich überall wo man nur kann- im Warteraum beim Zahnarzt, auf dem Spielplatz, auf einer Parkbank, im Nachtdienst wenn keine Patienten da sind, beim Turnen auf die Kinder wartend und natürlich auch im Bus und Zug auf dem Weg  zu und von der Arbeit.

Heute auf dem Heimweg von der Arbeit habe ich wie immer mit dem Nadeln gefochten und wie immer habe ich erst im letzten Moment gemerkt dass ich schon aussteigen muss. In der Eile habe ich schnell mein Strickzeug in die  Handtasche gepackt und bin aus dem Bus gesprungen. die Türen sind zugegangen, der Bus fuhr los. Nach einem kurzen Moment merkte ich einen leichten Ruck. Ich drehte mich um und sah dass zwischen den Bus und mir eine circa fünf Meter lange, rosa-graue Nabelschnur gespannt war. In der ersten Millisekunde habe ich erschrocken gedacht dass mein Gestricktes mit dem Bus wegfährt, und wollte hinterher rennen, aber ein Blick auf die Tasche hat mich beruhigt- meine zukünftige Jacke war in Sicherheit- in dem Bus ist nur das Wollknäul geblieben- zum Glück nur ein kleiner Rest- so dass ich die Verbindung ohne zu zögern abgerissen habe.

 

a na deser mama-syrenka w wykonaniu mojej pięciolatki  

Und als eine kleine Zugabe- Mama-Meeresjungfrau aus den Augen meiner fünfjähriger Tochter

Zapraszam serdecznie na moją rozdawajkę! 
Ihr seid zur Verlosung herzlich eingeladen!