Teraz na tapecie i czytelniczo i dziewiarsko jest u mnie moherowo.
Sweterkowi brakuje rękawów i zastanawiam się czy wrabiać je od razu czy zrobić osobno i wszyć. No i pierwszy raz udało mi się porządnie zszyć żywe oczka korzystając z filmików z youtube na temat graftingu. Że też do tej pory tego nie znałam.
A literacko sięgnęła po moherowy romansik Doroty Gąsiorowskiej "Obietnica Łucji".
Czemu moherowy? Bo kojarzy mi się z taką puchatą sztucznością. Postacie są przerysowane i dość jednostronne. Jak na razie mało co mnie zaskakuje ale mimo to czyta się przyjemnie,puchato i gładko. ..w sam raz na jesienne wieczory pod kocem z gorącym kakao czy jeśli kto woli-grzańcem w ręku.
fjna nazwa "moherowy romansik" , czasem lubię po takie sięgać, nie trzeba nad nimi za dużo rozmyslac ;)
OdpowiedzUsuńDokładnie takiej książki ostatnio potrzebowałam, koniecznie z happy endem :)
Usuńgratuluję nabycia nowej umiejętności. sama ostatnio nauczyłam się zamykać oczka metodą włoską i prawie z wrażenie poszybowałam w kosmos:) co do zszywania również zamierzam się kiedyś tego nauczyć:) moja pięta achillesowa.... pozdrawiam
OdpowiedzUsuńWłoskiej jeszcze chyba nie próbowałam :) fajne uczucie nauczyć się czegoś nowego :)
UsuńAniu, czasami trzeba, a nawet jest wskazane przeczytać sobie taki moherowy romansik:) Zdarza mi się, nawet często uciekać w takie "niezobowiązujące" lektury, bo ileż można się dołować:))) Uściski!
OdpowiedzUsuńCzasem trzeba się zresetować, a takie lektury są do tego idealne :)
UsuńTo ten moherowy sweter, o którym niedawno pisałaś?:) pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTak, wciąż ten sam i mam nadzieję że niedługo juz gotowy będzie :)
UsuńJa też ostatnio więcej czytam :) To nic, że romans jest "moherowy" - czasem człowiek potrzebuje takich lektur, żeby po prostu odpocząć :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie,
Asia
tak jak i czasem moherowy sweterek sie przydaje ;D
UsuńMoherek ma ładny kolor.
OdpowiedzUsuńDziekuje ;D Taki vintage roz ;)
UsuńSpokojnych Świąt !
OdpowiedzUsuńWzajemnie!!!
Usuń