Nie cierpię biegać!!!

Podśmiewałam się jeszcze ze dwa miesiące temu, z od jakiegoś już czasu panującego szału na bieganie. Nie żebym całkiem niesportowa była- wręcz przeciwnie ruszać zawsze się lubiłam, jak czas jeszcze miałam to na zumbe chodziłam, kiedyś przed około stu laty kajakarstwo uprawiałam i lekkoatletykę i konno jeździłam i w ogóle- chyba nie było dziedziny sportu, której bym nie wypróbowała.... oprócz biegania , bo biegania to ja nie cierpię.
Nie no nie przyznawałam się nigdy głośno, ze nie lubię, zawsze jakieś fajne wymówki się znalazły- a to zepsute kolano, a to bolący kręgosłup i w ogóle- to nudny sport, nie dla mnie, takie truchtanie bez celu i w ogóle to bez sensu....
No ale.... jakoś tak zaczęło mi w ostatnim czasie wszystko zwisać. I to niestety nie w przenośni. Moja najmłodsza latorośl 3 lata kończy, a ja się brzuszka pociążowego jeszcze nie pozbyłam, no i wejście na pierwsze piętro, czy podbiegniecie na przystanek , jak autobus już podjeżdża kończyło się półgodzinną sapką  i w ogóle o mało co to pod namiotem tlenowym lądowałam.... Dłużej tak już być nie mogło.
Niestety moje godziny pracy pokrywają się mniej więcej z godzinami otwarcia basenu i studia fitnessu, a ta chwila miedzy moim powrotem do domu, a zamknięciem powyższych przypada na kolacje i kładzenie mojej trójcy do łóżek. Poza tym wyprawa czy na basen czy na fitness to jednak co najmniej 2 godziny, które ciężko wyrwać z codzienności pracując na cały etat i mając trójkę dzieci.... hmmm...ale coś trzeba przecież robić....

Zabrałam się do sprawy po babsku, czyli buty kupiłam- takie co by mnie kolana i kręgosłup nie bolały, co korygują moja koślawość kostek i dobrze amortyzują, a na dodatek są w moim ulubionym kolorze. ;)
Potem wybiegłam- za pierwszy razem wypluwając płuca już po jakiś 500 metrach-ale się nie dałam- no i za każdym kolejnym razem udawało mi się pokonać biegiem coraz większy dystans.
O dziwo- fajnie jest! Spodobało mi się pokonywanie własnej słabości, poczucie satysfakcji po przebiegnięciu kolejnych metrów, to,ze na 4 piętro wbiegam bez zadyszki.
Wyznaczyłam sobie cele- pierwszy już osiągnęłam, przebiegając 5 km bez przerwy, na osiągniecie kolejnego- 5 km poniżej 30 minut- daje sobie rok.
Nie wiem jak będzie jesienią i zima, jak trzeba będzie walczyć nie tylko z własnym nie-chciejstwem ale i z pogodą, ale jak na razie jestem na drodze do uzależnienia. ;)